afscheid nummer 1

Het afscheid hier valt me echt enorm zwaar! Ik had niet verwacht dat ik me hier zo thuis zou voelen, en de nieuwe vrienden die ik heb gemaakt zijn door en door goed/lief/aardig. Ik ga ze erg missen.

Maar gelukkig verlaat ik China nog niet, dus ik heb nog even de tijd om daarvan te genieten.

Vorige zondag zijn we met een boel collega's en ex collega's naar KTV gegaan. Dit was een soort afscheidsfeestje, dit weekend wil ik nog een tweede afscheids diner hebben voordat ik Huizhou verlaat. KTV was weer super gezellig; we bleven daar van 13:00 tot 19:00. Daarna hebben we met zn allen gegeten en nog gewinkeld bij West Lake. Ik heb nog naar All stars gezocht voor alle bestellingen die ik binnen heb gekregen, maar ze zijn hier stukken duurder en niet in de grote maten.

Maandag ben ik naar een traditionele chinese dokter gegaan, iets wat ik al heel lang wou doen. Ergens in een achteraf straatje was een half opengebroken huis waar was plastic stoelen stonden op het kale beton. Er stond een tafeltje, waar de dokter aan zat. Er zaten wat mensen te wachten, en in een kamer daarnaast zag je allemaal zakken met kruiden, stokken (of iets wat op sprokkelhout leek), gedroogde paddestoelen, kraaienpoten, zwaluwvleugels en alles wat je in een doorsnee heksenketel tegen zou kunnen komen. Ik was samen met Bryan, Umbrella en James gekomen. James (ook foreign teacher) wou dit ook wel eens meemaken, en Bryan en Umbrella waren er om ons te helpen vertalen: gewapend met een electronisch woordenboek.

We moesten even wachten, maar na 5 minuten waren we al aan de beurt. De dokter voelde mijn pols en bekeek mijn tong en de assistent begon meteen een hele waslijst met ingredienten te schrijven. Er werden me een paar vragen gesteld, en toen was het al klaar. De lijst werd door een loket doorgegeven aan een man die de prijs uitrekende voor die medicijnen en alles in de juiste verhouding bijelkaar zocht. Ik moest vier dagen deze medicijnen nemen. Ik kreeg vier plastic zakjes vol met allemaal rare dingen.

Thuis moest ik het koken, 1 zakje legen in een pan en dan vier kommen water toevoegen. Net zolang koken tot er nog maar 1 kom vocht overbleef (zo'n anderhalf uur koken) en dan dat vocht drinken. Ik was al gewaarschuwd dat het verschrikkelijk vies zou zijn. Maarja, chinezen vinden drop ook naar chinese medicijnen smaken. Dus ik dacht dat het wel meeviel. Maar omijngod, het is echt verschrikkelijk vies! En een kom is VEEL! Maar toch ben ik blij dat ik het gedaan heb, en ik ben benieuwd of ik veranderingen zal merken.

De twee nieuwe collega's nemen deze week al mijn klassen, ik mag erbij zitten en kijken. Het voelt er raar om te zien hoe "mijn" studenten nu les hebben van een andere leraar (en wat voor leraar.... :( ).

op dit moment wil ik helemaal niet weg... ookal weet ik dat als ik zou blijven het zoveel minder zou zijn an de vorige maanden. Bijna alle goede collega's hebben ontslag genomen, en de nieuwe collega's ontwijk ik het liefst. En ik heb ook wel weer zin om Beijing te zien, toch ook weer een beetje thuiskomen :). En dan over 1 maand echt helemaal thuis, geweldig natuurlijk, ik kijk er ook echt naar uit... Maar men, wat zal ik china dan missen.