another Jack Story

Hoi!

Alweer een week les gegeven en ik begin het lesgeven steeds leuker te vinden. Deels omdat ik nu zie hoe de studenten steeds beter worden en ik ze zie groeien onder mijn leiding en deels omdat ik eigenlijk niks anders te doen heb op een dag. Ik verveel me nog erg veel, en mijn collega's schijnen het prima te vinden om op een vrije dag thuis te zitten en schijnen niet zo de behoefte te hebben als ik om samen erop uit te trekken.

Maar vorige maandag ben ik dus wel mooi met James naar de hotsprings in Longmen gegaan. Ik had al weken uitgekeken naar DE visjes, en eindelijk kon ik de visjes gaan voeren :). Ten eerste: die visjes zijn geen kleine, lieve visjes: het waren vissen, die zich vol overgave en honger op mijn benen en armen stortten. Ze waren ongeveer 10 cm, maar de grote vissen waren echt wel 15 cm (en dat is groot als die aan je voeten en benen en armen en ellebogen en OVERAL knagen). Het was geen schattig knabbelen maar meer een uitgehongerd vreten. Ik had de hele tijd de neiging om de vissen weg te schoppen en met mn armen heftig te bewegen maar ik probeerde me te beheersen en stil te blijven zitten om zoveel mogelijk vissen te voeren. En nu, na een week, voelen mn ellebogen en knokkels nog steeds abnormaal zacht! Mijn benen en armen hebben nog nooit zo glad gevoeld!

Van dinsdag tot en met zondag weer lesgegeven, en nog steeds hang ik half verveeld, half slapend aan mn bureau te "werken". Als mijn lessen eindelijk beginnen sta ik te popelen en geniet ik optimaal dat ik eindelijk iets kan doen.

Zo kwam ik er eergister pas achter waarom Jack niet zo goed mee komt in de les (deels omdat ie nog maar 3 is): hij spreekt alleen maar Kantonees. Emily, mijn assistent, vertaald altijd in Mandarijn: het ABN van het Chinees als het ware. Kantonees is totaal anders dan Mandarijn, en kleine Jack krijgt dus heel wat voor de kiezen in zo'n engelse les. Maar gister had Jack eindelijk twee woorden goed: 'father' en 'mother'. Ik was natuurlijk apetrots. En nu ik ze het alfabet leer had Jack ook nog een rare kronkel: ik begon met de letters A en B. Ik gaf elke student twee kleurplaten van deze letters en dan testte ik nog even of ze de letters goed onthouden hadden. Jack kon weer niet zo goed mee komen: ik wees op de letter A en zei: A (en Jack herhaalt dat dan). En daarna wees ik op de letter B: B (en Jack volgt). Vervolgens wees ik weer op de letter A en hield ik mn mond. Het bleef heel lang stil en ik wou de moed al opgeven toen Jack heel zachtjes: C zei. Zo schattig!

Ik heb me vandaag op mn enige vrije dag weer erg verveeld. Ik moet echt even wat klusjes zien te vinden voor deze vrije dagen. Het aftellen is begonnen: pap en mam komen over drie weken aan op Hong Kong! Dan gaan we twee weken reizen. Na die twee weken kom ik hier weer terug om nog dik een maand te werken. Dan ergens in Juni wil ik weer terug naar Beijing, daar nog even rondlopen en leuke dingen doen met al mn kennissen daar. En daarna: naar huis! Maar eerst nog even hier ervoor gaan, in Huizhou er het beste van maken :)